"Bu adamlar kendilerini denizlerin efendisi sanıyorlar ama benim gözümde kaslı aptallardan başka bir şey değiller." Rackham, birkaç kadehten sonra mürettebatına sık sık böbürlenir, ama kimse ona meydan okumaya cesaret edemez. Oysa ki, sadece bir balıkçı teknesinden dönüştürülmüş kaçakçılık gemisi ve ondan az mürettebatıyla dolaşıyor. Gemisi on yılı aşkın süredir denizlerde ama hiçbir büyük güçle karşılaşmadı. Ara sıra bir korsanın ilgisini çektiğinde bile Rackham genellikle düşmanlarını dostlarına dönüştürmeyi başarıyor. Tek gözle görülür değişiklik ise zenginliğinin yavaş yavaş artması. Rackham denizlere ilk kez yelken açtığında fakir ve yalnız bir gençti. Şimdi ise dağ gibi hazinelerini saklamak için özel bir ada satın almak zorunda kalıyor. Rackham’ın yükselişinin hikâyesini kimse bilmiyordu. Sadece onun sarhoşken anlattığı hikayelerden tahmin yürütebiliyorlardı. Yıllar önce, korsanlar tarafından bir gemiye hizmetçi olarak alınmıştı. Ancak mürettebat arasında ustaca yükselerek kaptanın güvenini kazandı. İlk servetini geminin mallarını Kara Pazar’da satarak kazandı. Sonrasında ne olduğu ise Rackham’ın asla açığa vurmadığı bir sırdı. Bilinen tek şey, onu bir zamanlar esir alan korsanların artık ortada olmadığı ve sadece Rackham’ın denizlerde dolaşmaya devam ettiğiydi. Rackham hâlâ bu hayatta kalma tarzına bağlı. Asla kavga başlatmıyor ve büyük gemilerle ya da güçlü toplarla ilgilenmiyormuş gibi görünüyor, basit bir balıkçı teknesiyle kaçakçılık yapan hırssız bir adam gibi davranıyor. Büyük korsanların gözünde Rackham gibiler tek bir karides kadar önemsiz, koruma parası ödeyen sıradan tüccarlardan biri olarak görülüyor. Aslında bu, Rackham’ın tam da istediği şey. Servetini ve hırsını yıpranmış paltosunun altında saklarken, ticaret ağı yavaşça her filonun alt kademelerine sızıyor. Alt seviye korsanlar iskelelerinde Kara Pazar mallarını konuşurken, bu ağın efendisinin arkalarında bir şişe tutarak, denizin en değerli malı olan istihbaratı topladığını bilmiyorlar. Bazıları devasa gemilere ve güçlü toplara sahip olmanın başarıyı getirdiğine inanır ancak Rackham bunun yalnızca bir yanılsama olduğunun farkında. O, daha derin bir şeyi kontrol ediyor: Korsanların açgözlülüğünü ve arzularını. Korsanlar güçlerini gösterişle sergilerken, okyanusun büyük balinaları gibi hüküm sürebileceklerini sanıyorlar, ama üzerlerinde asılı duran zıpkını göremeyecek kadar körler.